Alternatieve energie uit de oceaan

Sea Heat Conversion (OTEC) werd in 1881 ontwikkeld door de Franse ontwerper Jacques D’Arsonval. Op het moment van deze compilatie was het Hawaii Natural Energy Laboratory de enige operationele speculatieve OTEC-fabriek ter wereld. OTEC is een mogelijke alternatieve energiebron die veel monitoring en verificatie nodig heeft, meer dan nu het geval is.

Er zijn 3 soorten OTEC.

“OTEC gesloten kringloop”

gebruikt als tussenproduct een laagkokende vloeistof zoals bijvoorbeeld propaan. De OTEC-fabriek pompt heet zeewater direct in de reactiekamer en verdampt tevens de tussenvloeistof. Dit zorgt ervoor dat de medium vloeistofdamp op de motorturbine drukt, die vervolgens stroom produceert. De stoom wordt vervolgens afgekoeld door deze in koud zeewater te plaatsen.

“Open cyclus OTEC”

Het verschilt niet zo veel van de OTEC gesloten cyclus, behalve dat er geen medium vloeistof in de open cyclus zit. Zeewater is zelf de drijvende kracht achter windturbinemotoren in dit OTEC-formaat. Het warme zeewater dat buiten de oceaan wordt ontdekt, verandert onder vacuümonderdrukking in lagedrukstoom. Lagedrukstoom komt op een geconcentreerde plaats vrij en heeft ook de kracht om de generator te starten. Om de stoom te koelen en om ontzilt water te ontwikkelen voor menselijke consumptie, draagt ​​veel dieper zeekoud water bij aan de stoom nadat het daadwerkelijk de juiste elektriciteit heeft opgewekt.

“Hybride cyclus OTEC”

Voorlopig is het eigenlijk nog maar een concept. Het probeert uit te leggen hoe we het meeste uit de thermische energie van oceaanwater kunnen halen. Het tweede deel is de integratie van 2 open kringlopen zodat er dubbel zoveel ontzilt drinkwater ontstaat dan slechts één open kringloop.

Naast het opwekken van elektriciteit kan de OTEC Shut Cycle plant ook worden gebruikt om met chemicaliën te werken. OTEC-installaties, zowel open als gesloten, kunnen ook worden gebruikt om koud diep zeewater te pompen dat vervolgens kan worden gebruikt voor koeling en airconditioning.