Terwijl de herziening van de doelstellingen voor hernieuwbare energie van start gaat, wordt de zonne-energiesector met de feiten geconfronteerd

De herziening van de federale doelstelling voor hernieuwbare energie is nu officieel aan de gang – en deze zal ‘uitgebreid’ zijn. Het kabinet heeft in enkele woorden in enkele woorden zijn voornemen uitgesproken om de Groene Tape af te schaffen en maakt nu zijn belofte van een grondige herziening van de RET waar. Er wordt gevreesd dat de herziening zou kunnen leiden tot een totale uitholling van het systeem, waarbij een hoog liberaal lid tegen het ABC zegt dat de herziening een “voorwendsel” zal zijn om “de RET te doden”. De verwachting is dat de evaluatie medio 2014 gereed zal zijn.

Kenmerkend voor het standpunt van de regering ten aanzien van de RET is het feit dat voormalig voorzitter van de Reserve Bank en vermeende klimaatveranderingsscepticus Dick Warburton is aangesteld om leiding te geven aan het vierkoppige panel dat de evaluatie zal uitvoeren. Het is niet verrassend dat een groot deel van de evaluatie zich zal richten op de prijsimpact die de RET heeft op de elektriciteitsrekeningen en de industrie. De premier en een aantal andere regeringsfunctionarissen hebben duidelijk gemaakt dat zij van mening zijn dat het systeem de elektriciteitsprijzen buitensporig en onnodig opdrijft (wat niet het geval is). Volgens de taakomschrijving van de recensie (nadruk toegevoegd):

Het doel van de evaluatie is het onderzoeken van de werking, kosten en baten van de Renewable Energy (Electricity) Act 2000 (“de Wet”) en daarmee samenhangende wet- en regelgeving, en het RET-systeem dat door deze instrumenten in het leven is geroepen. Hierbij wordt onder meer rekening gehouden met:

1. de economische, ecologische en sociale gevolgen van het RET-systeem, met name de gevolgen voor de elektriciteitsprijzen, de energiemarkten, de duurzame energiesector, de productiesector en Australische huishoudens;

2. de mate waarin de formele doelstellingen van de wet worden bereikt; En

3. de interactie van het RET-systeem met ander beleid en regelgeving van het Gemenebest en de staat/territoria, waaronder de inzet van de regering van het Gemenebest om de kosten van het zakendoen en de druk op de kosten van levensonderhoud te verminderen en de bureaucratie en administratieve lasten te verminderen, evenals die in de Directe Actierichtlijnen in ontwikkeling.

De harde aanpak die de regering bereid lijkt te zijn, betekent dat zelfs de huidige doelstelling zelf (20% van de Australische elektriciteitsproductie in 2024 uit hernieuwbare energiebronnen) in twijfel wordt getrokken – wat al in de media werd benadrukt voordat de voorwaarden werden gepubliceerd. de referentie. De heer Hunt zei dat het mandaat zich concentreerde op het meten van de vooruitgang van de RET op drie manieren – vergeleken met de oorspronkelijke doelstelling van 20 procent, in termen van investeringszekerheid en in termen van de relatie van het systeem tot de elektriciteitsprijzen. Minister van Industrie Ian Macfarlane heeft ook gezegd dat de evaluatie “volledig” en “alomvattend” zal zijn. Uit het mandaat (cursivering toegevoegd).

De evaluatie moet richtlijnen bieden over:

1. of de doelstelling van het RET-programma om in 2024 41.000 gigawattuur (GWh) kleinschalige zonne-energie te leveren nog steeds passend is;

2. de omvang van de impact van de RET op de elektriciteitsprijzen en de reeks beschikbare opties om die impact te verminderen en tegelijkertijd het staatsrisico te beheersen;

3. het functioneren van de kleine en grote componenten van de RET en hun interactie;

4. Impact van de verwachte elektriciteitsvraag op de doelstelling van 41.000 (GWh); En

5. Implementatiemodaliteiten voor alle voorgestelde hervormingen van de RET, inclusief hoe om te gaan met transitieproblemen, risico’s en eventuele aanpassingskosten die kunnen voortvloeien uit beleidswijzigingen van de RET.

Voorstanders van hernieuwbare energie en leden van de zonne-energie-industrie zien de campagne van de regering tegen de RET als weinig meer dan een heksenjacht die niet wordt aangedreven door feiten, maar door ongegrond negatief sentiment ten aanzien van hernieuwbare energie. Ongetwijfeld zal de review nog steeds tot haar eigen conclusies komen, maar het is ook aan de duurzame energie-industrie om dit voor het RET-publiek te bepleiten.

Daartoe heeft de Australische zonne-energie-industrie krachten gemobiliseerd die zich inzetten om het systeem in zijn huidige vorm te behouden – of op zijn minst de impact die de herziening erop zal hebben te minimaliseren. Hoewel de Australian Solar Council het voortouw neemt met de reeds gelanceerde ‘Save the RET’-campagne, vergroot de aankondiging dat de herziening nu is begonnen het gevoel van urgentie in de sector.

Andere nuttige bronnen:

-Vergelijk subsidies voor fossiele brandstoffen met subsidies voor hernieuwbare brandstoffen op PaidtoPollute.org.au (let op: fossiele brandstoffen krijgen meer)

-Nigel Morris van Solar Business Services publiceerde ook een diepgaand artikel waarin de achtergrond van de RET werd beschreven, de kosten die ermee gemoeid zijn en (misschien wel het allerbelangrijkste) wat voorstanders van duurzame energie kunnen doen om te helpen.

-De Clean Energy Council heeft ook een pagina met informatie over de RET.

– 100% Renewable Energy/Solar Citizens heeft een e-mail gestuurd naar zijn leden en volgers met een link naar de directory van federale vertegenwoordigers en senatoren en een uitnodiging om contact met hen op te nemen om hun steun voor het programma te betuigen; Ze bevatten ook een lijst met snelle feiten (en vragen voor politici):

Punten nodig op de RET? Hier zijn de feiten over RET:

De RET brengt banen en investeringen naar Australië. De Renewable Energy Target heeft Australië al 18,5 miljard dollar aan nieuwe investeringen opgeleverd, met een potentieel voor nog eens 18,7 miljard dollar als de regering het programma met rust laat. Daarmee worden 30.000 nieuwe banen gecreëerd, waarvan vele in regionale en landelijke gebieden.

De RET kost gemiddeld $1 per week, terwijl buitensporige uitgaven aan elektriciteitspalen, kabels en traditionele energie gezinnen ongeveer $32 per week kosten. Dus waarom zouden we ons niet concentreren op het ontrafelen van de echte redenen achter de stijging van de elektriciteitsprijzen?

Het RET-panel bestaat uit vertegenwoordigers die diep ondergedompeld zijn in de traditionele economie van fossiele brandstoffen en niet bekende voorstanders van hernieuwbare energie. Waarom vertegenwoordigt het bestuur niet de stemmen van de Australische gemeenschap die meer hernieuwbare energie wil?

Meer dan 130 landen over de hele wereld hebben nu nationaal beleid om investeringen in hernieuwbare energie aan te moedigen. Waarom zou Australië een beleid moeten veranderen dat werkt en ons een goede reputatie op het internationale toneel geeft?