เซลล์เพอรอฟสไกต์กำลังเผชิญกับความท้าทายที่ยิ่งใหญ่อย่างหนึ่งในการเป็นอนาคตของพลังงานแสงอาทิตย์

เป็นเวลาหลายปีที่เทคโนโลยีเซลล์แสงอาทิตย์มองว่าเพอร์รอฟสกี้เป็น “จอกศักดิ์สิทธิ์” ของภาคส่วนนี้ ซึ่งเป็นความหวังที่ดีในการส่งเสริม พลังงานแสงอาทิตย์.

นักเคมีกลุ่มหนึ่งสามารถเพิ่มความเสถียรและความทนทานของเพอรอฟสกีได้ พลังงานแสงอาทิตย์ซึ่งกล่าวถึงจุดอ่อนใหญ่ประการหนึ่งของพวกเขา นั่นคือ ความเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อม และยังทำสิ่งนี้ด้วยการทำให้วัสดุมีประสิทธิภาพในระดับที่นักวิทยาศาสตร์อธิบายว่า “สูงมาก”

ผ่านกระบวนการที่เรียกว่า passivation ซึ่งกำหนดเป้าหมายไปยังเลเยอร์ที่ใช้งานอยู่ พลังงานแสงอาทิตย์ และกำจัดข้อบกพร่องที่เกิดขึ้นระหว่างการผลิต ทีมงานได้รับประสิทธิภาพ 23.9% พร้อมความเสถียรในการปฏิบัติงานในระยะยาว (มากกว่า 1,000 ชั่วโมง) “o เป็นวิธีที่ง่ายแต่ได้ผลในการปรับปรุงความเสถียรของเซลล์แสงอาทิตย์แบบเพอรอฟสไกต์ พื้นผิวแบบพาสซีฟจะทนทานต่อสภาพแวดล้อม เช่น อุณหภูมิหรือความชื้นได้ดีขึ้น และมีความเสถียรมากขึ้น ช่วยยืดอายุการใช้งานของอุปกรณ์

ทางเลือกทางเศรษฐกิจ

ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าค่อนข้างมีประสิทธิภาพในการป้องกันผลเสียของการทู่ พลังงานแสงอาทิตย์. พบว่าไอโซเมอร์ที่มีกลุ่มทู่ที่ใกล้เคียงกันมากที่สุดนำไปสู่การสร้างทู่ที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด

นอกเหนือจากคุณสมบัติที่เหมาะสมแล้ว perovskite พลังงานแสงอาทิตย์ ช่วยให้สามารถผลิตชั้นที่บาง เบา และยืดหยุ่นได้ด้วยต้นทุนวัสดุต่ำ ซึ่งทำให้เป็นหนึ่งในเทคโนโลยีเซลล์แสงอาทิตย์ที่เติบโตเร็วที่สุดในโลก เมื่อเปรียบเทียบกับผลึกซิลิกอนแล้ว เพอรอฟสคีตมีข้อได้เปรียบที่สำคัญ: สามารถผลิตได้ง่ายและราคาถูก ข้อพิสูจน์ที่ดีของความสนใจนี้คือการศึกษาของ KTU ซึ่งตีพิมพ์ในวารสาร Nature Communications ไม่ใช่เพียงการศึกษาเดียวที่พยายามทำให้สมบูรณ์แบบในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา

เซลล์แสงอาทิตย์ที่เราเพิ่งนำเสนอสร้างความประทับใจให้กับความเสถียรที่ยอดเยี่ยม การพยากรณ์ระยะยาวนั้นยากเสมอ แต่ โซลาร์เซลล์ ที่เราพัฒนาขึ้นในขณะนี้สามารถทำงานได้มากกว่า 20,000 ชั่วโมงภายใต้สถานการณ์ปกติอย่างแน่นอน